Papryka jako niedoceniane źródło zdrowia

Bardzo powszechnym, łatwo dostępnym, ale często niedocenianym warzywem jest papryka. Szkoda, bo jest ona źródłem witamin, błonnika oraz beta-karotenu. Warzywo to wpływa na nastrój, wspomaga procesy trawienne, łagodząc wzdęcia i likwidując zaparcia. Zobacz, jakie jeszcze zalety posiada niepozorna papryka.

 

Skąd pochodzi papryka?

Papryka należy do rodziny psiankowatych, czyli jest spokrewniona z pomidorami oraz bakłażanami. Papryka pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, a dokładniej z obszaru dzisiejszego Meksyku, Gwatemali i Hondurasu. Pierwotnie była uprawiana przez rdzennych mieszkańców tych obszarów już ponad 9000 lat temu. Po odkryciu Ameryki pod koniec XV wieku trafiła do Europy. Początkowo uznawana była za roślinę ozdobną i odnoszono się do niej z nieufnością. Chlubnym wyjątkiem stały się Węgry, gdzie papryka szybko trafiła na stoły, stając się podstawą lokalnej kuchni. Następnie rozprzestrzeniła się na inne kraje europejskie, zyskując sobie popularność za sprawą swojego smaku, koloru i wartości odżywczych. Dziś papryka jest uprawiana na całym świecie i jest istotnym składnikiem wielu kuchni, w tym polskiej.

Jaki kolor papryki wybrać?

Wybór koloru papryki zależy głównie od preferencji smakowych oraz od tego, do jakiego dania chcemy ją wykorzystać. Warto eksperymentować z różnymi kolorami, aby uzyskać różnorodność smaków i wyglądu.

Czerwona papryka jest słodsza niż pozostałe kolory, ponieważ najdłużej dojrzewa na krzewie. Ma intensywny, słodki smak i jest idealna do spożywania na surowo w sałatkach, jako przekąska lub dodatek do sosów. Jest równie pyszna grillowana lub pieczona, gdyż obróbka cieplna tylko wzmacnia jej słodki smak.

Zielona papryka jest najbardziej popularna i co ważne, dostępna przez cały rok. Ma nieco gorszy smak niż czerwona, ale jest świetna do smażenia, duszenia i jako dodatek do różnych potraw, takich jak gulasze, sosy czy potrawy chińskie.

Żółta i pomarańczowa papryka mają delikatniejszy smak niż czerwona, ale są bardziej słodkie niż zielona. Są doskonałe do spożycia na surowo lub w formie dodatku do sałatek, dań azjatyckich oraz innych potraw.

Smak ma znaczenie

Słodka papryka jest bardziej uniwersalna, ostra bardziej pasuje do potraw wytrawnych. Ponadto ostre papryki są dedykowane osobom na diecie redukcyjnej, ponieważ hamują łaknienie. Papryczka jalapeño, chili oraz habanero zawierają kapsaicynę, alkaloid, który jak dowodzą badania, pomaga w odchudzaniu.

Walory zdrowotne różnych papryk

Jednak kolor papryki to nie tylko walory estetyczne, czy smakowe. Istotne są też różnice w składnikach odżywczych poszczególnych kolorów papryk. I tak w 100 g papryki żółtej znajdziemy aż 180 mg witaminy C. To również źródło luteiny, która dba o nasze oczy. Zielona papryka obfituje w kwas foliowy. Jest również bogatym źródłem witaminy E. Natomiast papryka czerwona dostarcza mnóstwo beta-karotenu, czyli prowitaminy A. W 100 g papryki jest jej tyle, że zaspokaja niemal 70% zapotrzebowania na tę witaminę. Poza tym zawiera rutynę, która wspomaga krążenie krwi i zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów.

Bez względu na to, jaki kolor papryki wybierzemy, każda zawiera przynajmniej 90 mg witaminy C w 100 gramach produktu. Papryka jest jednym z bogatszych źródeł witaminy C, obok kapusty, kiwi, czy zielonej pietruszki. Jednak papryka zwykle jest uważana za doskonałe źródło tej witaminy, lepsze niż cytrusy.

W każdej świeżej papryce znajduje się sporo  potasu, wapnia, żelaza i magnezu. Papryka wspiera odporność, zapobiega miażdżycy oraz ułatwia spalanie tłuszczu. Działa też lekko moczopędnie, co wspomaga proces oczyszczania organizmu.

Kto nie powinien jeść papryki?

Skoro jest taka zdrowa, to wydawałoby się, że jest polecana wszystkim osobom. I rzeczywiście osoby zdrowe mogą ją jeść bez przeszkód. Jednak w pewnych przypadkach papryka nie jest zalecana, a w innych wręcz zabroniona.

Wiadomo już, że nie powinny spożywać jej osoby cierpiące na choroby układu pokarmowego, głównie cierpiący na choroby błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, a także cierpiący z powodu choroby refluksowej. U takich osób papryka może podrażniać oraz powodować nasilenie dolegliwości.

Niekiedy spotkać można się z zalecenie ograniczenia papryki w diecie osób cierpiących na schorzenia reumatyczne. Powodem zakazu miałaby być solanina, która może zaostrzać objawy choroby, jednak nie ma na to jednoznacznych dowodów. Na pewno ostrożnie należy postępować z papryką w przypadku diety osób starszych, małych dzieci oraz osób na diecie lekkostrawnej.

 
Jeżeli nie cierpimy na dolegliwości nakazujące ostrożność w stosowaniu papryki, to cieszmy się tym warzywem. Wybierajmy te kolory i smaki, które najbardziej nam odpowiadają lub te, które najlepiej się nam przysłużą i jedzmy je na zdrowie.